Ontspannen op de camping

Ontspannen op de camping post thumbnail image

Op een mooie zomeravond zat ik samen mijn vrienden in het tuinhuisje van mijn opa en oma. Mijn vrienden en ik woonden zelf midden in de stad in Den Haag. Mijn opa en oma woonden meer aan de rand. Hier hadden ze een hele grote boerderij. We kwamen hier graag op bezoek. Omdat het zo groot was konden we vaak tot laat kletsen en een biertje doen zonder dat mijn opa en oma hier last van hadden. Ze hadden heel slim een tuinhuisje laten bouwen op een grote afstand van waar ze sliepen. Dit was specifiek gebouwd zodat mijn broer en ik, de kleinkinderen, hier op latere leeftijd van konden genieten. De frisse lucht deed mij altijd veel goeds. Het was echt te merken dat je niet meer in de stedelijke lucht van Den Haag zat. Wel kwam er af en toe een vleugje mest je neusgaten in, dit moest je dan maar negeren.

Op vakantie

Omdat mijn vrienden en ik deze plek zo aangenaam vonden, besloten we om een minivakantie te gaan doen. Het was vakantie, dus we hadden met z’n allen vrije tijd genoeg. We zochten een mooie camping in Zeeland uit. Met was geluk zouden we nog in de zee kunnen zwemmen. Als dit te koud was, gingen we naar een mooi tropisch zwemparadijs. Na ongeveer twee uur rijden kwamen we bij de camping aan. Het was een hele rustige camping. De mensen die er stonden waren hier vaak wel twee maanden op bezoek. Dit waren gepensioneerde mensen die van de rust genoten. Ze waren niet bang dat we deze rust zouden verstoren. De zoon van de boer waarvan de camping was verbleef zelf ook op het terrein. Ze waren dus wel wat herrie gewend.

Naar Middelburg

De camping zat op loopastand van Middelbrug. Het leek ons een goed idee om hier s ’avonds heen te wandelen en een drankje te gaan doen. Hier begon het ook mee, maar ongeveer twee uur later stonden we in de kroeg. Hier was het lekker warm en er was goede muziek. Na 02:00 uur veranderde deze kroeg in een soort club. Een van mijn vrienden kreeg door een vrolijke vent een pilletje aangeboden. Hij bedankte vriendelijke maar sloeg dit af. Een drankje waren we allemaal niet vies van, maar een ghb verslaving was ons iets te spannend. Mocht je hier nu wel mee te maken krijgen, dan kun je altijd terecht bij de verslavingszorg. De meneer vond dit niet erg en liet ons gelukkig voor de rest van de avond met rust. Vroeg in de ochtend liepen we, iets minder vlot dan de heenweg, terug naar de camping.

Leave a Reply

Related Post